za-cierpienia

Kocham i kocham i nie potrafie juz zyc.

 Notki ktore tu pisze pewnie wydaja wam sie beznadziejne i banalne. Niestety takie jest moje zycie. Nikt tak naprawde nie wie co siedzi we mnie i chyba nie chce zeby wiedzial kto kolwiek. Boje sie odrzucenia (pewnie jak wiekszosc) i dlatego nie chce zaufac i nie chce sie ponownie zakochac.

Rahs dziekuje Ci za to ze jestes i za to ze potrafisz mnie rozweselic i wyciagnac z kazdego dolka. Uwielbiam Cie :* mam nadzieje, ze miedzy nami bedzie tak dobrze jak jest teraz. Jestes moim przyjacielem, choc widzialam sie z Toba tylko raz.   

Dzis bylam w szkole i czulam sie wspaniale, bo mogłam Go zobaczyc. Ale z biegiem dnia moja radosc opada, gdzies ucieka. Czasami mam wrazenie ze siedza we mnie dwie istoty, jedna jest odwazna, usmiechnieta i zwariowana, a druga to ta ktora ukrywam w sobie, cierpiaca i nie potrafiaca pogodzic sie z bolem serca i duszy. 

Nadszedl chyba juz czas zeby wszystko zmnienic, niestety nie wiem czy na lepsze. Boje sie ze kiedys wyjdzie ze mnie to gorsze ja, ktore bedzie ranic i nie myslec o tym bolu jaki sprawia innym.

Kiedys juz tak bylo i chyba znowu sie zaczyna, mam tyle nienawisci w sobie ale nie potrafie jej zniszczyc. Nie chce ranic. Jesli kogo kolwiek zranie lub zranilam to PRZEPRASZAM :(