Czy można zakochać sie w przyjacielu?? Chyba tak. A przynajmniej ja czuje sie zakofana. Jutro na łyżwy super!!! Ale nie wiem jak powiem o tym Piotrkowi hmm...powiem mu prawde chyba tylko tyle moge zrobić. Czuje sie wspaniale, ale gdy pomysle o ponownym zadaniu bólu to az mi sie odechciewa żyć. Co tu robić?? Pewnie powiecie że jestem glupia że wogóle zaczełam z Piotrkiem, ale to była pomyłka, zauroczenie. poczekam i zobaczymy jak sie sprawy potoczą.
Dziś był bardzo dziwny dzionek :P z jednej strony zajebisty, ale wciąż pamietam o złych chwilach. Cały czas spędziłam z Przemkiem, zajebistym psyjacielem, fakt że nie pojechałam przez niego na fakultet i troszkę mi sie oberwie, ale spoko było zajebiście i to mi wszystko wynagradza. Pragnę takich dni jak najczęściej.
Moje życie i wspomnienia to tylko dobre chwile, reszta nie istnieje w mej pamięci.
Czemu oczy moje smutne,
Czemu usta moje drzą?
Powiedz czemu łzy okrutne,
Wciąż na rzęsach moich lśnią?
Moje oczy ciągle smutne,
Usta ciągle drżą.
Jakie siły złe, okrutne,
Łez powodem moim są?
Nie wiem co czuje, kocham Jacka czy nie? Może zauroczył mnie ktoś inny. A moze poprostu moje serce zmienia sie w kamień, nie czuły, bez życia i sumienia, nie reagujący na żadne cierpienie? Czasem mam wrażenie że moje ciało to tylko klatka dla mojej duszy, chciała bym ją wypuscic na wolność. Nie wiem co mam robic. Pogłebiac sie w smutku i miec serce, czy zapomniec o nim i o tym ze mam serce?? Tak wiele pytan po co ktoś nam utrudnia życie??
Ciesze sie, że wiele ludzi ma na kogo liczyc. Ja niestety nie czego żałuje. Moze to moja wina, może to ja jestem inna. Brak mi osoby której moge sie zwierzyc i zaufac. TO OKROPNE!! jedyne na co moge liczyc to na bloga i na ludzi, którzy czasem wpadną tu i coś poradzą.
Dziękuję Wam za to jesteście kochani. Kasiu Ciesze się, że pokonałaś swoje problemy i dziękuję że pomagasz rozwiązywać je innym. Duszyczko poprostu dzięki że jesteś i za to że pocieszasz.
Nie wiem co sie ze mną dzieje, ale wiem że nie jest dobrze. Gdy ktoś zaczyna mówić jaki to Jacek jest nie wart mnie, jak mówią mi że nie wiedzą co ja w takiej osobie widziałam i że widocznie nie podobałam mu sie jeśli chodzi o wygląd, bo gdyby tak było to pewnie nadal byli byśmy razem. NIE NAWIDZE TEGO. Teraz cierpie bardziej bo boje sie ze te osoby mają racje. Jednak ja tego nie widzę i nie widziałam. Naj bardziej mnie pogrążyło pytanie: czy on Cie kochał?? i czy ty jesteś tego pewna??. Załamać sie można. Oni mnie nie rozumieją (w sumie to sie nie dziwie) Chce zapomnieć, ale jak?? Ból jest już nie do zniesienia. Ja chce sie uwolnic. Czasem mam wrażenie że jestem skazana na cierpienia.
I co tu robić, tylko zakończyc zycie takie widze rozwiązanie.